woensdag 26 februari 2014

Stilte

Lange stilte hier op mijn blog, maar daar heb ik een goede reden voor. Tot afgelopen maandag lag ik in het ziekenhuis en kon ik dus niet bloggen. Het UZ Leuven vindt mijn blog een "vies blogje" en bijgevolg de stilte dus.

De reden van mijn ziekenhuis-veertiendaagse: Al weken, maanden eigenlijk, sukkelde ik met een eetprobleem. De reden hiervan was dan weer een overvloed aan pijnstillers en andere medicatie die mijn maag volledig overhoop haalde. Daarom besliste ik zelf om naar spoed te gaan en me te laten opnemen. Een paar dagen baxtervoeding zou me wel helpen. Dat zijn dus 14 dagen geworden.

Ze hebben eerst de pijn in mijn rug onderzocht. Ik heb een uitzaaiing ter hoogte van L2, dat is helemaal onderaan de rug. Dit wist ik al. Deze drukt lichtjes op een zenuw en geeft dan weer pijn die uitstraalt naar mijn rechterbovenbeen. Zenuwpijn is naar het schijnt de ergste pijn die je kan hebben en ik kan met zekerheid zeggen dat het geen lachtertje was. Gelukkig hebben ze dat snel onder controle gekregen. Ik "draag" nu constant morfinepleisters, neem om de 6 uur een Dafalgan en mag nog Oxynorm (ook soort morfine) bijnemen indien nodig. Probleem nr 1 opgelost dus.

Het eten dan. Ze hebben me meteen aan de TPN gehangen. Dat is zo'n grote zak met witte vloeistof in, 1700 kcal, die rechtstreeks in het bloed gaat. Ik voelde meteen het verschil, eindelijk terug genoeg "eten" binnen en stilaan aansterken. Ik mocht ook nog gewoon eten daarbij, dat is wel wat forceren want je hebt geen hongergevoel natuurlijk. Na een dag of 7 kreeg ik een kleinere zak, nog 900 kcal, om na een paar dagen geen TPN meer te krijgen. Ik besliste zelf over het ritme. Het "gewone" eten lukte ook steeds beter dus missie geslaagd. Ik moet wel nog wat kilo's aankomen, een halve kilo per week is mijn streefdoel.

Morgen het vervolg.... Zo hebben jullie iets om naar uit te kijken... ;-)

maandag 3 februari 2014

Buikgriep...

Het was hier even stil. Voor de verandering was ik eens "gewoon" ziek. Buikgriep was de dader volgens de dokter. Ik ben nog niet helemaal genezen, maar het gaat wel al een pak beter. De komende dagen komt hier dus terug meer actie, of dat is toch de bedoeling.

Ik kan jullie wel al meegeven dat de extra MRI van mijn rug er goed uitzag. De neurochirurgen zien wel iets aan de ruggenwervels, dat wist ik al. En dat zou een druk kunnen geven op een zenuwtje, wat dan weer de pijn veroorzaakt. Maar het ziet er niet erg uit en ze willen nog even gewoon afwachten. De bestraling die ik aan mijn rug gehad heb werkt nog enkele weken door en de pijn zou dus nog minder kunnen worden. Voorlopig blijft het dus pijnstillers slikken. Zonder is het niet te doen.

Ook start volgende week dinsdag, 11 februari, de chemo terug op. 6 sessies om de 2 weken. Komt neer op een aantal uren in het ziekenhuis op de dagafdeling van oncologie. Daarna mag ik gewoon naar huis om te recupereren. Ik hoop dat het wat zal meevallen.