maandag 28 april 2014

2008

2008... een zwaar jaar.

Nog herstellende van de eerste operatie startte ik met de eerste echte chemokuur. De cocktail die ik kreeg heet Folfox en werd om de 2 weken toegediend. Hiervoor moest ik naar het oncologisch dagcentrum, 's morgens binnen en in de namiddag weer naar huis met nog een baxter in een flesje. Deze baxter liep gedurende 46 uur en de thuisverpleging kwam deze afkoppelen. 

Mijn geheugen laat me een beetje in de steek. Ik weet niet goed meer of ik er echt heel ziek van was. Wel had ik last van enkele bijwerkingen. Koude dranken, zelfs kamertemperatuur, kreeg ik niet binnen. Dat gaf het gevoel van een krop in de keel. Zolang ik dat niet deed had ik er gelukkig geen last van. Lastiger waren de tintelingen in handen en voeten, maar ook in mijn gezicht, mijn neus en lippen. Enkel wel wanneer blootgesteld aan de koude, maar het was februari toen ik begon, nog winter dus... 

Ook vermagerde ik heel veel. Toen ik mijn diagnose kreeg woog ik 68kg, op een maand tijd heb ik daar nog 4 kg bijgedaan. Ik dacht dat de chemo en bestralingen mijn smaak gingen veranderen dus had me volledig laten gaan. :-)  Maar ergen halverwege 2008 woog ik nog 48kg, nooit gedacht dat ik 24kg zou kunnen afvallen. Dit kwam niet enkel door de chemo maar ook door het stoma. Dat bezorgde me veel last. Veel lekkages, irritaties, pijn. En een slechte begeleiding toen. Ik kwam bijna niet meer buiten uit schrik een "accidentje" te krijgen en het niet te kunnen oplossen. Ik kon de verzorging ervan toen ook niet alleen. Mijn vriendjelief hielp me hierbij, waarvoor ik hem nog steeds dankbaar ben want dat is toch niet zo evident.

Na 12 chemokuren zag het er gunstiger uit, alle uitzaaiingen waren kleiner geworden. En er stond me een volgende operatie te wachten, het opheffen van de stoma. Geen zware operatie maar wel eentje met grote gevolgen. Mijn dikke darm was dus volledig weg en van een stuk dunne darm was een nieuwe dikke darm gemaakt. Natuurlijk werkt deze niet helemaal hetzelfde. De stoelgang is veel dunner, constant diarree eigenlijk. Wat je enigszins kan beperken met imodium en door de voeding aan te passen. Maar toch, bij mij ging dat niet vlot, veel voedsel gaf problemen en ik moest dus heel hard op mijn eten letten. Hierover later meer.

zondag 27 april 2014

Wellness, daar zeggen we geen nee tegen!

Omdat het hier niet altijd serieus en triestig moet zijn, een leuk blogje over mijn wellnessavonturen.

Want dat is wat me volledig kan ontspannen. Relaxen in de jacuzzi tot ik er als een oud vrouwtje uitzie (toch aan de vingertjes en teentjes). Liefst in goed gezelschap natuurlijk en als het kan met nog een extra behandeling erbovenop.

Ik ging de laatste maanden al tweemaal met mijn liefste tante naar Thermae Boetfort in Melsbroek. Dit is een wellness in een kasteel, mooi gerenoveerd. Je hebt er een gedeelte voor badkledij en voor naakt. De eerste keer durfden we nog niet goed en zijn we in het veilige badkledij-gedeelte gebleven. Wat trouwens heel mooi is en met voldoende faciliteiten. 3 jacuzzi' buiten, een buitenzwembad, ligweide, verschillende sauna's, etc. We zijn wel eens gaan "piepen" in het naaktgedeelte en zagen direct dat dit een stukje groter was en nog meer faciliteiten had. De tweede keer gingen we dus all-the-way. Angst overwonnen, en daar was eigenlijk niets aan. Tenslotte loopt iedereen daar zo rond, en 't is nog relaxer zonder stofjes.

Van behandelingen kan ik de bamboo facial massage echt aanraden. Massage van je hoofd, gezicht, hals en schouders met heerlijk ruikende lotion. Zalig! Ook de kruidenstempelmassage is top. Eerst wordt je rug uitgebreid gemasseerd met lekker ruikende kruidenstempels. Vervolgens massage van de onderbenen en voeten. Om dan te eindigen met een hoofdmassage. Als je dan nog niet zen bent dan weet ik het ook niet meer.

Voor meer info: Thermae Boetfort


donderdag 24 april 2014

Regelmaat...

Sinds maandag ben ik terug thuis na weer 2 weken ziekenhuis. Ik heb zelf beslist om me te laten opnemen, was te fel verzwakt. Ze hebben me weer wat opgelapt. Baxtervoeding gegeven en vanalles wat ik tekort had in mijn bloed. Ook wat onderzoeken gedaan. Met minder positief resultaat. Het plekje in de hersenen is groter geworden, daardoor was/is de hersendruk te groot en dat verklaard waarom ik constant misselijk was. De chemo werkt dus niet in de hersenen, wat niet wil zeggen dat hij niet werkt op de rest.

Nu, om dit op te lossen krijg ik cortisonen, dit zou het vocht rond het plekje moeten verminderen en zo ook minder hersendruk geven. Dat is nog even afwachten of dit blijft werken.

Terug thuis dus. Het valt me moeilijk. De regelmaat van 't ziekenhuis is weg. Ik moet zelf zorgen dat ik op tijd eet en drink. Moet mezelf bezighouden. En dat is mentaal niet altijd makkelijk. Bezigheidstherapie zoeken dus. Want van enkel tv kijken word ik gek. Schilderen op nummer dan maar en misschien ook weer een puzzel beginnen, kwestie van afwisseling te hebben. En dat puzzelen kan je ook samen met iemand doen en ondertussen wat praten. Benieuwd of het gaat werken.